Projects
Vinyl albums
Ron Wood
Gimme Some Neck
Label
Land:
Release Datum:
20 April 1979
Vinyl, LP, Album, Stereo
Ron Wood – Gimme Some Neck:
“Gimme Some Neck” is een soloalbum van Ron Wood, voornamelijk bekend als gitarist van The Rolling Stones. Dit album, uitgebracht in 1979, markeert een belangrijk moment in Woods carrière als soloartiest.
Naast Ron Wood zelf bevat het album bijdragen van een aantal opmerkelijke muzikanten, waaronder Mick Jagger en Keith Richards van The Rolling Stones, evenals Dave Mason van Traffic.
Het album weerspiegelt Woods veelzijdigheid en zijn invloeden uit rock, blues en rhythm-and-blues. “Gimme Some Neck” werd geproduceerd door Roy Thomas Baker, bekend van zijn werk met Queen. Dit zorgde voor een unieke geluidsmix op het album. Het album werd opgenomen op verschillende locaties, waaronder de Cherokee Studios in Los Angeles, wat bijdroeg aan de gevarieerde sfeer van het album.
De hoes van het album is opmerkelijk. Het toont een schilderij van Ron Wood zelf, wat zijn veelzijdigheid als kunstenaar benadrukt. Een van de bekendste nummers van het album is “Seven Days”, geschreven door Bob Dylan. Dit nummer werd een bescheiden hit.
Hoewel het een soloalbum van Ron Wood – Gimme Some Neck is, is de invloed van The Rolling Stones duidelijk aanwezig, met name in de gitaarstijl en het algehele rockgevoel van het album. “Gimme Some Neck” kreeg gemengde recensies van critici, maar wordt door fans vaak gezien als een ondergewaardeerd werk in Woods discografie. Dit album hielp om Woods reputatie als solomuzikant te versterken, los van zijn werk met The Rolling Stones.
“Gimme Some Neck” blijft een interessant stuk in de muziekgeschiedenis, dat de veelzijdigheid en het talent van Ron Wood buiten zijn rol in een van ’s werelds beroemdste rockbands toont.
Ron Wood
Gimme Some Neck
Kant A
Worry No More
Geschreven door: Jerry Lynn Williams
Bass – ‘Pops’ Popwell
Drums – Charlie Watts
Guitar, Dobro, Vocals – Ron Wood
Piano, Backing Vocals – Jerry Williams
Breakin My Heart
Geschreven door: Ron Wood
Backing Vocals – Mick Jagger
Bass – Robert Popwell
Drums – Charlie Watts
Guitar, Vocals – Ron Wood
Delia
Geschreven door:
Dobro – Ron Wood
Buried Alive
Geschreven door: Ron Wood
Backing Vocals – Mick Jagger
Backing Vocals, Guitar – Keith Richards
Bass – Robert Popwell
Drums – Charlie Watts
Percussion – Jim Keltner
Vocals, Guitar – Ron Wood
Come To Realise
Geschreven door: Ron Wood
Backing Vocals – Jon Lind, Keith Richards
Bass – Robert Popwell
Drums – Charlie Watts
Keyboards – Ian McLagan
Vocals, Guitar – Ron Wood
Infekshun
Geschreven door:
Kant B
Seven Days
Geschreven door: Bob Dylan
Backing Vocals – Keith Richard, Ron Wood
Drums – Mick Fleetwood
Organ – Ian ‘Mac’ McLagan
Vocals, Guitar, Pedal Steel Guitar – Ron Wood
We All Get Old
Geschreven door: Ron Wood
Backing Vocals – Jon Lind, Keith Richards
Bass – Robert Popwell
Drums – Charlie Watts
Guitar, Pedal Steel Guitar, Vocals – Ron Wood
Organ – Ian McLagan
F.U.C. Her
Geschreven door: Ron Wood
Acoustic Guitar, Drums – Dave. Mason
Bass – Robert Popwell
Guitar, Vocals, Harmonica [Harp] – Ron Wood
Lost And Lonely
Geschreven door: Ron Wood
Bass – Robert Popwell
Drums – Charlie Watts
Keyboards – Ian McLagan
Percussion – Jim Keltner
Vocals, Guitar – Ron Wood
Don't Worry
Geschreven door: Ron Wood
Bass – Robert Popwell
Drums – Charlie Watts
Guitar, Vocals – Ron Wood
Tenor Saxophone – Bobby Keys
Bandleden
- Ron Wood – Zang, gitaar
- Mick Jagger – Achtergrondzang
- Keith Richards – Gitaar
- Charlie Watts – Drum
- Ian McLagan – Keyboard
- Dave Mason – Gitaar
- Mickey Raphael – Harmonica
- Waddy Wachtel – Sessiegitarist
- Willie Weeks – Bass
- Charlie Watts – Drum
- Andy Newmark – DrumKeyboard
Deze lijst is niet uitputtend, maar benadrukt de diversiteit en het talent van de muzikanten die aan “Gimme Some Neck” hebben meegewerkt. Het album is een samensmelting van verschillende stijlen en invloeden, mede dankzij deze indrukwekkende verzameling artiesten.
Luisterervaring
Het album opent met stevige rocknummers, typisch voor Ron Wood’s stijl, maar met interessante wendingen dankzij de diverse muzikale invloeden van de gastartiesten. Veel nummers hebben een duidelijke blues-invloed, wat zorgt voor een diepe, soulvolle luisterervaring.
Woods gitaarwerk is prominent aanwezig. Zijn solo’s variëren van rauw en energiek tot meer melodisch en bedachtzaam. De drums en bas vormen een solide en strakke ritmesectie, wat een goede fundering legt voor de nummers. Woods stem is rauw en expressief, en op sommige nummers is er interessante achtergrondzang, zoals die van Mick Jagger, die de nummers een extra dimensie geeft.
Het album bevat een mix van snellere rocknummers en langzamere, meer introspectieve liedjes, wat zorgt voor een gevarieerde luisterervaring. De productie van Roy Thomas Baker is opmerkelijk, met een helder en goed gebalanceerd geluid dat de verschillende instrumenten goed tot hun recht laat komen. Het album weerspiegelt Woods kunstenaarschap en persoonlijkheid, waardoor het een authentieke en oprechte indruk achterlaat.
“Ron Wood”.
“I wanna live, I don’t wanna die, I wanna laugh, I don’t wanna cry.”
Een specifieke regel uit het nummer “Buried Alive” die vaak opvalt bij luisteraars. Deze regel, in zijn eenvoud, vangt een gevoel van urgentie en een verlangen naar het leven dat veel mensen aanspreekt. Het reflecteert een algemeen menselijk gevoel van het nastreven van geluk en het vermijden van pijn en verdriet, iets dat universeel herkenbaar is. Bovendien is de directheid en de rauwe emotionele toon van deze woorden representatief voor de stijl van Ron Wood en de algehele sfeer van het album.
Wat gebeurde er in de wereld op die dag?
“Op de originele release datum 20 april 1979 gebeurden verschillende gebeurtenissen in de wereld, hier zijn er enkele:”
In Nederland?
- “Reunited” van Peaches & Herb: Deze romantische ballad was enorm populair in Nederland. Het nummer is representatief voor de blijvende populariteit van zachte soul en disco in deze periode.
- Opkomst van New Wave en Punk: In lijn met wereldwijde trends zag Nederland de opkomst van new wave en punkmuziek. Deze genres boden een fris en meer experimenteel geluid in vergelijking met de mainstream pop en disco.
- De kabeltelevisiezender Nickelodeon werd gelanceerd op Warner Cable TV-systemen in de Verenigde Staten. Oorspronkelijk bekend als “Pinwheel” en beperkt tot het QUBE-systeem in Columbus, Ohio sinds 1977, markeert dit de uitbreiding van de zender. En jullie gaan niet zeggen dat ik de enige ben die daar naar gekeken heeft!
- Er vond een ongelukkige vrijgave van anthrax-sporen plaats vanuit een Sovjet biowapenlaboratorium, wat resulteerde in de dood van 66 mensen in Sverdlovsk, nu bekend als Yekaterinburg in Rusland.
- Nederland was gastheer van de UCI Baanfietsen Wereldkampioenschappen in 1979, een belangrijk evenement in de wielerwereld. Dit benadrukt Nederland’s lange en rijke geschiedenis in de wielersport.
- Een van de opmerkelijke gebeurtenissen was de moord op Ahmet Benler, de zoon van de Turkse ambassadeur in Nederland. Deze tragische gebeurtenis had invloed op de diplomatieke relaties en de discussies over politieke vluchtelingen en asielzoekers in Nederland.
- Een ernstige treinbotsing vond plaats in Nijmegen, wat aanzienlijke aandacht kreeg. Dergelijke incidenten brachten vaak de kwesties van openbaar vervoersveiligheid en spoornetwerkbeheer onder de aandacht.
In de wereld?
- In de VS was “Knock On Wood” van Amii Stewart de nummer één hit. Dit nummer is een energieke disco-hit, kenmerkend voor het muzikale landschap van die tijd.
- In het VK stond “Bright Eyes” van Art Garfunkel bovenaan de hitlijsten, een melancholisch nummer bekend van de film “Watership Down”.
- Iranese Revolutie: In april 1979 was Iran in de nasleep van de Iraanse Revolutie, een belangrijke geopolitieke gebeurtenis die begin dat jaar plaatsvond en leidde tot de oprichting van de Islamitische Republiek Iran.
- Margaret Thatcher wordt Premier: Op 4 mei 1979, net na april, werd Margaret Thatcher de eerste vrouwelijke premier van het Verenigd Koninkrijk, een historische gebeurtenis die ook het politieke landschap in die tijd markeerde.
- April 1979 is de release van de single “Pop Muzik” door de Britse new wave-band M. Dit nummer, uitgebracht eind april 1979, werd een van de meest herkenbare nummers van het late disco-tijdperk en de vroege new wave-beweging. “Pop Muzik” stond bekend om zijn eclectische mix van genres, waaronder pop, disco, en synthpop, en werd beroemd door zijn aanstekelijke refrein en futuristische geluid. Het nummer bereikte de top van de hitlijsten in veel landen en wordt nog steeds gezien als een iconisch nummer uit die periode. Het succes van “Pop Muzik” markeerde ook de toenemende populariteit van synthesizers en elektronische muziek in de mainstream popcultuur.
- In de wereld van muziek en cultuur zag het einde van de jaren ’70 de voortzetting van disco en de opkomst van nieuwe golf en punkmuziek, die grote invloed hadden op de muziekindustrie.